Καιρός να τελειώνουμε με την ξεδιάντροπη κοροϊδία των «lockdown»

Τα όρια της υπομονής ενός ολόκληρου λαού έχουν πιάσει κόκκινο μετά από 5 μήνες συνεχιζόμενων επιλεκτικων περιοριστικών μέτρων, π...

Τα όρια της υπομονής ενός ολόκληρου λαού έχουν πιάσει κόκκινο μετά από 5 μήνες συνεχιζόμενων επιλεκτικων περιοριστικών μέτρων, που μόνο lockdown δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις.

Πραγματικό lockdown είναι μόνο αυτό που εφάρμοσε η Κίνα, όταν ξέσπασε η κρίση του κορωνοιου στην Γιουχαν και επέβαλλε σε σύντομο σχετικά διάστημα αυστηρότατο lockdown, κλείνοντας τα πάντα για  δυόμιση κοντά μήνες και επιβάλλοντας εγκλεισμό των ανθρώπων στα σπίτια τους. Στο διάστημα αυτό έφτιαξε νοσοκομεία αποκλειστικής αναφοράς για κορωνοιο. Πέτυχε το φαινομενικά ακατόρθωτο για μια χώρα με πάνω από 1 δις πληθυσμό. Έλεγξε τον ιό, προστάτεψε την οικονομία της και την συνολική υγεία, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχικής, των κατοίκων της. Την ίδια στιγμή πολλές χώρες της Ασίας που συνορεύουν με την Κίνα έκλεισαν τα σύνορα τους και κατάφεραν επίσης σε γρήγορο διάστημα με πληθώρα τεστ και ιχνηλάτηση να ελέγξουν την κατάσταση αποτελεσματικά και στις δικές τους χώρες. Σήμερα για να τις επισκεφτείς  πρέπει να μπεις σε υποχρεωτική καραντίνα 15 ημερών και σειρά μοριακών τεστ, ξεκινοντας από την άφιξη σου στο αεροδρόμιο.

Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ- με εξαίρεση την Σουηδια- αντίθετα εφαρμόστηκαν αλλοπροσαλλα περιοριστικά μέτρα, με ανοιχτά σύνορα για μεγάλο διάστημα, που κατάφεραν και ο ιός να εξαπλωθεί και οι οικονομίες, ειδικά των φτωχότερων χώρων, να έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα και η συνολική υγεία των ανθρώπων να επιδεινωθεί και η Δημοκρατία να μοιάζει όλο και περισσότερο με καρικατούρα.

Γιατί παίρνοντας το ελληνικό παράδειγμα δεν μπορείς να μιλάς για lockdown με ανοιχτά τα εργοστάσια, τις βιομηχανίες, τα ναυπηγεία, τα σούπερ μάρκετ. Δεν μπορείς να μιλάς για lockdown με τα ΜΜΜ τίγκα στον κόσμο, με αντιδραστικά νομοσχέδια που περνάς, προκαλούντας τον κόσμο να αντιδράσει και να βγει στον δρόμο.

Όχι λοιπόν αυτό δεν είναι lockdown. Είναι επιλεκτικό χτύπημα σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως είναι το λιανέμποριο, η εστίαση, ο πολιτισμός. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερο IQ για να καταλάβει πως σ'ενα μικρομάγαζο του λιανεμποριου έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να μεταδώθει ο κορωνοιος από τα εργοστάσια στην Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο. Δεν χρειάζεται κανένα ιδιαίτερο IQ για να καταλάβει κανείς ότι σε εξωτερικούς χώρους εστίασης με σόμπες μεταδίδεται πολύ πιο δύσκολα ο ιός από τα κλειστά σπίτια, στα οποία μαζεύονται οι άνθρωποι που είναι από τη φύση τους κοινωνικά όντα και όχι ασκητές.

Όμως ούτε στοχευμένα τεστ όλο αυτό το διάστημα δεν διενεργούσε η κυβέρνηση σε συγκεκριμένους εργασιακούς χώρους και δομές, ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση, ιδιαίτερα στα γηροκομεία, τα νοσοκομεία, τα εργοστάσια. Όχι, έβγαινε ο ντελάλης στις πλατείες και καλούσε τους ιθαγενείς σε τζάμπα τεστ.

Τώρα πάλι αποφάσισαν να μας χαρίσουν 4 τεστ το μήνα, που θα τα παίρνουμε χωρίς καμία επιτήρηση και χωρίς επισημη καταγραφή των θετικών. "Έξυπνα" μέτρα...

Στο μεταξύ το ίδιο βιολί με τα δικτατορικά SMS συνεχίζεται. Για να βγούμε από το σπίτι πρέπει να δηλώσουμε στον Μεγάλο Αδελφό που θα πάμε, αλλιώς πέφτει πρόστιμο. Άσχετο βέβαια αν ο πολύς ο κόσμος πλέον το διακινδυνεύει και άλλα γράφει κι άλλα κάνει. Όμως..."έξυπνο" μέτρο...

Ένας ολόκληρος λαός ένα χρόνο τώρα νιώθει να τον χρησιμοποιούν σαν ηλίθιο, σαν είδος πειραματόζωου, σαν το σκυλάκι που του πετάνε τώρα και το κοκαλάκι με τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής για να κουνήσει χαρούμενο την ουρά του...

Όμως όλη αυτή η κοροϊδία έχει κοντά πόδια. Είναι βλέπεις κι αυτή η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 που δημιουργεί και συνειρμούς...Πολλοί λοιπόν πλεον νιώθουν ότι 200 χρόνια μετά " κοτζαμπάσηδες, πασάδες" συνεχίζουν να κυβερνούν αυτό τον τόπο, εννοώντας την συμπεριφορά τους προς τον λαό. Αντιμετωπίζοντας τον ακόμα σαν ραγιά. Τι θα γίνει αλήθεια όμως αν αυτοί "οι ραγιάδες"  την 25η Μαρτίου ανοίξουν δυνατά τα ηχεία στα σπίτια και τα αυτοκίνητα τους και βάλουν να ακουστεί δυνατά ο Θούριος του Ρήγα από την αθάνατη φωνή του Νίκου Ξυλούρη " Ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στα στενά..."; Θα στείλει ο κύριος Χρυσοχοιδης τους πραιτωριανους του να επιβάλλουν τον νόμο και την τάξη; Η θα κριθεί ο Θούριος σαν τραγούδι που προτρέπει σε ανατρεπτικές ενέργειες, όπως είχαν αποφανθεί η Οθωμανική και η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία;

Πηγη: koutipandoras.gr (Μαρίνα Βήχου)